قطعات مورد نیاز برای اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ

قبل از اینکه به سراغ این برویم که چطور و چگونه باید یک کامپیوتر گیمینگ را جمع کنیم باید با انواع قطعات مورد نیاز برای اسمبل کردن یک سیستم گیمینگ آشنا شویم تا ببینیم وظیفه هر یک چیست؟

به این صورت با دانستن وظیفه هر یک از قطعات می توانید درست تر آنها را انتخاب کنیم و از خریدن قطعاتی که به دردتان نمی خورد خودداری کنید.

تجهیزات مورد نیاز برای سیستم گیمینگ شامل 7 قطعه اساسی است که عبارتند از:

CPU (واحد پردازش مرکزی)

• وظیفه: انجام محاسبات و اجرای دستورات برنامه‌های کامپیوتری.
• توضیح: به عنوان مغز کامپیوتر عمل می‌کند و عملیات منطقی و حسابی را پردازش می‌کند.

Motherboard (مادربرد)

• وظیفه: اتصال و هماهنگی تمام قطعات سخت افزاری کامپیوتر.
• توضیح: شامل اسلات‌ها و پورت‌های مختلف برای اتصال CPU، RAM، GPU، و سایر اجزا می‌باشد.

RAM (حافظه دسترسی تصادفی)

• وظیفه: ذخیره‌سازی داده‌ها و دستوراتی که به طور موقت توسط CPU مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• توضیح: به عنوان حافظه کوتاه‌مدت کامپیوتر عمل می‌کند و سرعت اجرای برنامه‌ها را افزایش می‌دهد.

Cooling System (سیستم خنک‌کننده)

• وظیفه: خنک کردن قطعات سخت افزاری به ویژه CPU و GPU.
• توضیح: شامل فن‌ها، هیت سینک‌ها، و در برخی موارد سیستم‌های خنک‌کننده مایع است تا از داغ شدن بیش از حد قطعات جلوگیری کند.

GPU (واحد پردازش گرافیکی)

• وظیفه: پردازش و رندر کردن تصاویر و ویدیوها.
• توضیح: برای بازی‌های ویدئویی، طراحی گرافیکی، و ویرایش ویدیو بسیار مهم است.

Power Supply Unit (واحد تأمین انرژی)

• وظیفه: تأمین برق مورد نیاز برای تمامی قطعات کامپیوتر.
• توضیح: ولتاژ برق را به سطوح مناسب برای هر یک از اجزا تبدیل و توزیع می‌کند.

Storage (حافظه ذخیره‌سازی)

• وظیفه: ذخیره‌سازی دائمی داده‌ها و سیستم‌عامل.
  • توضیح: شامل هارد دیسک‌ها (HDD) و درایوهای حالت جامد (SSD) است که برای نگهداری داده‌ها استفاده می‌شود.

Case (کیس)

• وظیفه: حفاظت و نگهداری از تمام قطعات داخلی کامپیوتر.
  • توضیح: شامل فضای مناسب برای نصب قطعات و ارائه جریان هوای مناسب برای خنک کردن آن‌ها است.

هفت قطعه نام برده شده در قسمت بالا  مهم ترین قطعات سیستم گیمینگ هستند که شما باید برای اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ تهیه کنید.بی شک در هر بخش انتخاب های بسیار متعددی وجود دارد. این جاست که بحث بودجه و همچنین کارایی ای که ما از سیستم می خواهیم روی کار می آید.

بودجه شما در اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ چقدر است؟

خرید تجهیزات یک سیستم گیمینگ اولین گامی است که در اسمبل کردن آن باید بردارید.این قطعات رنج گسترده ای از قیمت را شامل می شوند که به طور قطع هر چه قابلیت های قطعات افزایش پیدا کند قیمت آن ها نیز افزایش پیدا خواهد کرد.

حال فاکتور تعیین کننده دیگری که در اینجا باید در نظر بگیرید نیاز شما از سیستم تان می باشد.

از کامپیوتر گیمینگ خود چه می خواهید؟

انتظار ما از یک کامپیوتر گیمینگ همان چیزی است که مشخص می کند ما در هر یک از هفت بخش نام برده شده چه می خواهیم و این بستگی به بازی ای دارد که می خواهیم آن را بازی کنیم.

در دنیای بازی های ویدویی هر یک از بازی ها برای اجرا نیاز به یک سری پیش نیاز ها در سیستم اجرایی دارند که این حداقل مشخصاتی است که کامپیوتر گیمینگ ما برای اجرای آن بازی باید داشته باشد تا بازی در بدترین شکل ممکن خود اجرا شود.

از این رو شما برای اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ نیازی نیست تا در هر بخش حداکثر هزینه ممکن را بکنید . تنها کاری که باید بکنید این است که نیاز خود را بشناسید و وابسته به آن تجهیزات مورد نیاز خود را خریداری کنید.

حال بیایید در هر بخش کمی دقیق تر نگاه کنیم.

 .1برای کامپیوتر گیمینگ به چه cpu  ای نیاز است؟

همان طور که گفته شده CPU  مغز متفکر یک کامپیوتر می باشد که تمامی دستورات را طبقه بندی و در زمان درست به اجرا در می آورد.انتخاب CPU مناسب در اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ امری بسیار ضروری است.

سه برند   INVIDIA ، AMD  و INTEL از غول های صنعت قطعات الکتریکی کامپیوتر می باشند که شما می توانید از میان آنها تجهیزات مورد نیاز برای اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ خود را تهیه کنید.

پردازنده‌های اینتل در برنامه‌های تک‌هسته‌ای (مخصوصاً بازی‌ها) بهتر عمل می‌کنند، اما AMD در برنامه‌های چند‌هسته‌ای (مانند کار کردن همزمان با چند برنامه) عملکرد بهتری دارد. شما می‌توانید از بین اینتل و AMD رایزن انتخاب کنید  که

 هر دو پردازنده نام برده شده انتخاب‌های خوبی هستند، اما معمولاً اینتل در بازی‌ها بهتر عمل می‌کند . رایزن در اکثر موارد ارزان‌تر می باشد و در کارهای تولیدی بهتر عمل می‌کند. نسل‌های جدید هر دو برند بسیار خوب هستند و انتخاب هر یک از آن‌ها می تواند عملکردی عالی ای را به شما ارائه دهد.

پردازنده‌های اینتل سه نوع مختلف دارند که عبارتند از:  

نوع K  : قابل اورکلاک با گرافیک یکپارچه

نوع KF  : قابل اورکلاک بدون گرافیک

نوع غیر K  : غیرقابل اورکلاک با گرافیک یکپارچه

پردازنده‌های AMD رایزن نیز سه نوع مختلف دارند که عبارتند از  :  

نوع X  : قابل اورکلاک

نوع XT  : فرکانس‌های بالاتر و اورکلاک بیشتر

نوع غیر X : فرکانس‌های پایین‌تر با اورکلاک

نوع  G : دارای گرافیک یکپارچه

در بیشتر موارد، اگر به عملکرد بیشتری نیاز دارید و بودجه‌تان اجازه می‌دهد، پردازنده‌های قابل اورکلاک را بخرید. اما این به بودجه شما بستگی دارد.

MOTHER BOARD ، تمامی اتصالات دست اوست!

Mother board ، بردی برای اتصال اجزای مختلفی است که در قسمت بالا نام برده شد. این قطعه باعث می شود تا تمامی قطعات بتوانند با هم در ارتباط بوده و به درستی در کنار هم کار کنند.

در انتخاب مادر برد باید به یک سری نکات اساسی توجه کنید که در قسمت پایین به ان ها پرداخته ایم.

انتخاب مناسب سوکت CPU

انتخاب سوکت CPU مناسب برای مادربرد، یکی از مهم‌ترین مراحل در فرآیند ساخت یا ارتقای یک کامپیوتر است. سوکت CPU در واقع محل اتصال پردازنده به مادربرد است و نقش کلیدی در عملکرد و سازگاری سیستم دارد. اگر سوکت و پردازنده به درستی انتخاب نشوند، حتی با بهترین قطعات دیگر نیز نمی‌توانید از حداکثر عملکرد سیستم بهره‌مند شوید.

هنگام انتخاب سوکت CPU، باید به چند نکته کلیدی توجه کنید. ابتدا، نوع پردازنده‌ای که قصد استفاده از آن را دارید باید با سوکت مادربرد سازگار باشد. برای مثال، پردازنده‌های اینتل و AMD دارای سوکت‌های مختلفی هستند و هر نسل از پردازنده‌ها ممکن است به سوکت خاصی نیاز داشته باشند. بنابراین، قبل از خرید مادربرد و CPU، باید از سازگاری آنها اطمینان حاصل کنید.

همچنین، ویژگی‌های دیگری مانند تعداد پین‌ها، پشتیبانی از نسل‌های مختلف حافظه رم، و توان مصرفی پردازنده نیز باید مد نظر قرار گیرد. برخی از سوکت‌ها قابلیت ارتقا و استفاده از پردازنده‌های جدیدتر را دارند، در حالی که برخی دیگر محدودیت‌های بیشتری دارند.

حال که اهمیت انتخاب نوع سوکت در مادر برد را متوجه شدیم خالی از  لطف نیست که با انواع آن ها آشنا شویم تا ببینیم هر یک در کجا استفاده می شوند.

بله، سوکت‌های پردازنده انواع مختلفی دارند که هر کدام برای نوع خاصی از پردازنده‌ها طراحی شده‌اند. در زیر برخی از سوکت‌های رایج برای پردازنده‌های اینتل و AMD را معرفی می‌کنم:

سوکت‌های اینتل (Intel)

• LGA 1150 (Socket H3)
  • مورد استفاده در پردازنده‌های نسل چهارم (Haswell) و برخی از نسل پنجم (Broadwell) اینتل.

• LGA 1151 (Socket H4)
  • مورد استفاده در پردازنده‌های نسل ششم (Skylake)، هفتم (Kaby Lake)، هشتم (Coffee Lake)، و نهم (Coffee Lake Refresh) اینتل.

• 3LGA 1200
  • مورد استفاده در پردازنده‌های نسل دهم (Comet Lake) و یازدهم (Rocket Lake) اینتل.

• LGA 1700
  • مورد استفاده در پردازنده‌های نسل دوازدهم (Alder Lake) و نسل سیزدهم (Raptor Lake) اینتل.

• LGA 2066
  • مورد استفاده در پردازنده‌های سری Core-X اینتل که بیشتر برای کاربران حرفه‌ای و ایستگاه‌های کاری طراحی شده‌اند.

سوکت‌های AMD

• AM3+
  • مورد استفاده در پردازنده‌های سری FX و برخی پردازنده‌های Athlon II و Phenom II.

• AM4
  • مورد استفاده در اکثر پردازنده‌های Ryzen از نسل اول تا نسل سوم (Zen 1 تا Zen 3) و برخی از پردازنده‌های Athlon و APUهای سری A.

• AM5
  • سوکت جدیدتر AMD که برای پردازنده‌های Ryzen نسل پنجم (Zen 4) و بعد از آن طراحی شده است. این سوکت از DDR5 و PCIe 5.0 پشتیبانی می‌کند.

• TR4 (Socket sTR4)
  • مورد استفاده در پردازنده‌های Threadripper AMD که برای کاربرانی که نیاز به قدرت پردازشی بالا دارند، مناسب است.

• sTRX4
  • سوکت به‌روز شده برای پردازنده‌های Threadripper نسل سوم که از پهنای باند بیشتری برخوردار است و ویژگی‌های جدیدتری دارد.

سوکت‌های کمتر رایج

BGA (Ball Grid Array): این نوع سوکت‌ها در مادربردها یکپارچه‌سازی شده‌اند و پردازنده‌ها به‌صورت دائمی به مادربرد متصل هستند، که بیشتر در لپ‌تاپ‌ها و برخی دستگاه‌های کوچک مورد استفاده قرار می‌گیرد.

FPGA و QFP: بیشتر در دستگاه‌های خاص و کاربردهای صنعتی یا سفارشی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هر یک از این سوکت‌ها برای نسل خاصی از پردازنده‌ها طراحی شده‌اند، بنابراین هنگام انتخاب مادربرد و پردازنده، باید اطمینان حاصل کنید که سوکت پردازنده و مادربرد با یکدیگر سازگار باشند.

در نهایت، انتخاب سوکت مناسب نه تنها بر عملکرد کلی سیستم تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند در طولانی‌مدت هزینه‌های شما را کاهش دهد، زیرا با انتخاب صحیح می‌توانید بدون نیاز به تغییر مادربرد، تنها با تعویض پردازنده، سیستم خود را به‌روز کنید. این امر به ویژه برای کسانی که به دنبال ارتقای منظم سیستم خود هستند، اهمیت دارد.

فرکانس رم

فرکانس رم و مادربرد ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند و باید با هم سازگار باشند تا سیستم به درستی عمل کند. مادربردها هر کدام دارای حداکثر فرکانسی هستند که از آن پشتیبانی می‌کنند. اگر رم با فرکانسی بالاتر از حد پشتیبانی مادربرد انتخاب شود، رم با فرکانس پایین‌تر که مادربرد پشتیبانی می‌کند، کار خواهد کرد.

پشتیبانی مادربرد از فرکانس‌های مختلف رم

    هر مادربرد در مشخصات فنی خود دارای لیستی از فرکانس‌های رم است که از آن‌ها پشتیبانی می‌کند. این اطلاعات را می‌توان در دفترچه راهنما یا وب‌سایت سازنده مادربرد یافت.

 برای مثال، یک مادربرد ممکن است از فرکانس‌های 2133 مگاهرتز، 2400 مگاهرتز، 2666 مگاهرتز و تا 3200 مگاهرتز پشتیبانی کند. اگر رمی با فرکانس 3600 مگاهرتز روی این مادربرد نصب شود، رم با حداکثر فرکانسی که مادربرد پشتیبانی می‌کند (مثلاً 3200 مگاهرتز) کار خواهد کرد.

XMP (Extreme Memory Profile

   – بسیاری از مادربردها دارای ویژگی‌ای به نام XMP هستند که به کاربران اجازه می‌دهد فرکانس رم را به فرکانس‌های بالاتر تنظیم کنند. این ویژگی برای رم‌هایی با فرکانس بالا طراحی شده است تا کاربر بتواند از حداکثر پتانسیل رم استفاده کند.

    با این حال، برای استفاده از XMP، هم مادربرد و هم رم باید از این ویژگی پشتیبانی کنند.

ارتباط فرکانس رم و عملکرد سیستم

    انتخاب رم با فرکانسی که مادربرد از آن پشتیبانی می‌کند، می‌تواند تاثیر مثبتی بر عملکرد سیستم داشته باشد. اما اگر رم با فرکانسی بالاتر از حد پشتیبانی مادربرد خریداری شود، تأثیر خاصی در عملکرد نخواهد داشت، زیرا مادربرد رم را به فرکانس پایین‌تر کاهش می‌دهد.

هماهنگی بین رم‌ها و مادربرد

    اگر چندین ماژول رم با فرکانس‌های مختلف داشته باشید، سیستم با فرکانس پایین‌ترین ماژول رم کار خواهد کرد. بنابراین بهتر است تمام ماژول‌های رم از یک فرکانس و نوع مشابه باشند تا عملکرد بهینه‌تری داشته باشید.

 رم (RAM)

رم از جمله مهم ترین قطعات در اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ است که وظیفه ذخیره سازی اطلاعات به صورت موقت را دارد از این رو این قطعه که در اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ استفاده می شود ، نقش مهمی در کارکرد روان و بدون   توقف  کامپیوتر دارد.

برای انتخاب رم مناسب، باید به دو عامل مهم توجه کنید: فرکانس بالا (که بر حسب مگاهرتز اندازه‌گیری می‌شود) و زمان‌بندی پایین (CL timing). باید توجه کنید که عملکرد حافظه رم شما به شدت به این دو ویژگی بستگی دارد.

هنگام خرید رم، باید مقدار کافی ای از آن را تهیه کنید تا برنامه‌ها و بازی‌های شما به خوبی و بدون هیچ مشکلی اجرا شوند. در حالی که برخی از بازی‌ها می‌گویند 2 گیگابایت رم کافی است، این به معنای آن است که بازی در این حالت به خوبی اجرا نخواهد شد . این حداقل رم مورد نیاز برای اجرای برنامه می باشد.

 اگر می‌خواهید بازی‌ها روان اجرا شوند، معمولاً بهتر است بیشتر از حداقل مقدار توصیه‌شده رم تهیه کنید. البته، همیشه مقدار بیشتر رم به معنای عملکرد بهتر نیست؛ این موضوع به نوع برنامه‌هایی که می‌خواهید اجرا کنید و تعداد آنها بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر فقط چند برنامه سبک مانند Roblox را اجرا می‌کنید، بیش از 4 گیگابایت رم نیاز نخواهید داشت. اما اگر قصد دارید بازی‌های سنگین و جدید انجام دهید، بهتر است حداقل 16 گیگابایت رم تهیه کنید تا بازی‌ها به خوبی اجرا شوند.

پردازنده‌ها و سیستم‌عامل‌های 32 بیتی تنها تا 3.5 الی 4 گیگابایت رم را پشتیبانی می‌کنند، در حالی که پردازنده‌ها و سیستم‌عامل‌های 64 بیتی می‌توانند مقدار بسیار بیشتری رم را پشتیبانی کنند، حتی تا چندین ترابایت در تئوری. میزان رمی که می‌توانید نصب کنید، بستگی به تعداد اسلات‌های مادربرد شما دارد (اکثر مادربردها 2 یا 4 اسلات دارند) و همچنین ظرفیت ماژول‌های رم که در دسترس شما هستند. همچنین مشخصات چیپ‌ست مادربرد ممکن است محدودیتی را تعیین کند، مثلاً 32 گیگابایت یا 64 گیگابایت.

از آنجا که ماژول‌های بزرگتر رم گران‌تر هستند، مهم‌ترین سوالی که باید بپرسید این است که:

 برنامه‌های من چقدر رم نیاز دارند؟

یک استراتژی خوب برای تعیین میزان رم مورد نیاز شما این است که با مقدار کمتری مانند 8 گیگابایت شروع کنید و در صورت نیاز آن را ارتقا دهید. شما همیشه می‌توانید از Task Manager ویندوز استفاده کنید تا ببینید هر برنامه چقدر رم مصرف می‌کند. به یاد داشته باشید که رم اضافی گرمای زیادی تولید می‌کند و مصرف برق را افزایش می‌دهد. (در صورتی که قصد دارید در آینده سیستم خود را ارتقا دهید باید باید توجه کنید که یک سیستم تامین کننده برق و خنک کننده مناسب را انتخاب کنید.)

اگر در حال ساختن یک سیستم 64 بیتی هستید، قیمت ماژول‌های رم مورد نیاز مادربرد خود را برای اندازه‌های 4 گیگابایت، 8 گیگابایت و 16 گیگابایت بررسی کنید. اگر ماژول‌های 8 گیگابایتی از لحاظ قیمت به‌صرفه‌تر هستند، ابتدا یکی از آن‌ها را بخرید. برای یک سیستم گیمینگ، مشخصات بازی‌هایی که قصد نصب آن‌ها را دارید بررسی کنید و ببینید این بازی‌ها چقدر رم می‌توانند استفاده کنند، سپس اندازه بزرگتر را خریداری کنید. مثلاً اگر یک بازی نیاز به 4 گیگابایت رم دارد، یک ماژول 8 گیگابایتی تهیه کنید.

 در مادربردهای دارای 2 اسلات، این مقدار رم برای برنامه‌های فعلی شما بیش از اندازه کافی خواهد بود و همچنین فضای کافی برای بازی‌های آینده با نیازهای بالاتر فراهم می‌کند. و اگر در آینده به رم بیشتری نیاز داشتید، همچنان یک اسلات دیگر برای ارتقا در اختیار دارید؛ در مادربردهای 4 اسلاته، 3 اسلات هنوز باز خواهند بود.

نکته مهم: در هنگام افزایش ظرفیت رم به این نکته توجه کنید که فرکانس و ظرفیت رم ها باید حتما با هم یکی باشند تا بتوانند به درستی در کنار هم کار کنند.

 کارت گرافیک یا واحد پردازش گرافیکی (GPU)

شاید بتوان کارت گرافیک را از مهم ترین قطعات سیستم گیمینگ نامید. این قطعه در هر چه روان تر اجرا تر شدن بازی کمک می کند. در اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ باید توجه داشته باشید که بازی هایی که قصد اجرای آنها را دارید با چه نوعی از ان کارت ها سازگار می باشند چرا که در صورت عدم سازگاری بازی با لگ مواجه خواهد  شد و به درستی اجرا نمی شود.

هنگام انتخاب کارت گرافیک (GPU)، ابتدا باید پلتفرم مناسب خود را انتخاب کنید. سه برند اصلی NVIDIA، AMD و Intel در این زمینه حرف اول را می زنند که هر یک دارای مزایا و معایب خاص خود هستند.

 NVIDIA

NVIDIA احتمالاً بهترین گزینه برای خرید  GPU می باشد، زیرا معمولاً در همه سناریوها عملکرد بهتری ارائه می‌دهد و از فناوری Ray Tracing نیز پشتیبانی می‌کند که یک مزیت بزرگ به شمار می‌آید. کارت‌های گرافیک این برند معمولاً در چند دسته‌بندی مختلف عرضه می‌شوند:

1. Normal: نسخه‌های استاندارد.
2. Super: نسخه‌هایی با کمی عملکرد بهتر نسبت به نسخه‌های استاندارد.
3. TI: نسخه‌هایی با عملکرد بهتر نسبت به Super.
4. TITAN: کارت‌های گرافیکی حرفه‌ای برای بارهای کاری سنگین.

AMD

AMD نیز یک گزینه خوب به حساب می آید. کارت‌های گرافیک AMD معمولاً با سه دسته‌بندی عرضه می‌شوند:

1. Non-X: نسخه پایه.
2. X: نسخه‌هایی با عملکرد بهتر نسبت به Non-X.
3. XT: نسخه‌هایی با عملکرد بهتر نسبت به X.

Intel

کارت‌های گرافیک Intel نسبتاً جدید هستند و هنوز در حال توسعه می‌باشند. در حال حاضر، این کارت‌ها قدرت زیادی ندارند و بیشتر برای کارهای سبک مناسب هستند. با این حال، ممکن است در آینده با پیشرفت‌های بیشتری همراه شوند.

شماره سری کارت گرافیک

معمولاً هرچه عدد سری کارت گرافیک بالاتر باشد، عملکرد آن بهتر است. برای مثال، در سری NVIDIA، کارت‌های سری 2070 نسبت به 2060 قدرتمندتر هستند و همین‌طور در AMD، کارت‌های سری 6600XT نسبت به 6600X و 6600 عملکرد بهتری دارند.

سیستم خنک کننده در اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ   ( cooling system)

در اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ سیستم خنک سازی نقش بسیار اساسی ای را بازی می کند. از آنجایی که در کامپیوتر گیمینگ دمای قطعات با توجه به جریانی که قطعات می کشند بالا می رود از این رو وجود یک سیستم خنک کننده در اسمبل کردن کامپیوتر های گیمینگ ضروری می باشد.

در این باره نکاتی وجود دارد که باید به آنها توجه کرد تا بیشترین بازدهی را داشته باشیم و کامپیوتر بیشتریم مقدار دمای ممکن را از دست بدهد.

 فشار هوا در کیس

فشار خنثی: هدف این است که فشار هوا داخل کیس با فشار هوا بیرون کیس برابر باشد. این به معنای استفاده از تعداد برابر فن‌های ورودی و خروجی است.

فشار مثبت: اگر فشار خنثی ممکن نیست، بهتر است فشار مثبت ایجاد کنید، به این معنی که هوای بیشتری به داخل کیس وارد شود تا از کیس خارج شود.

فشار منفی: از ایجاد فشار منفی باید خودداری کنید، زیرا در این حالت هوای بیشتری از کیس خارج می‌شود تا به داخل وارد شود.

 جهت‌گیری فن‌ها

   – فن‌ها دارای فلش‌هایی هستند که جهت جریان هوا را نشان می‌دهند. به عنوان مثال، اگر فلش به سمت بالا اشاره کند، هوا از پایین کشیده شده و به بالا هدایت می‌شود. اگر فلش به سمت چپ باشد، هوا از راست به چپ جریان دارد.

   – اگر فن فلش ندارد، می‌توانید با نگاه کردن به فن و استفاده از قاعده “صورت مکش می‌کند” جهت جریان هوا را تعیین کنید. به این معنا که قسمت جلویی فن هوای بیرون را به داخل می‌کشد.

چیدمان فن‌ها

در این بخش با هم می بینیم در صورت داشتن هر تعدادی از فن آن ها را چگونه قرار دهیم تا بیشترین بازدهی را داشته باشیم.

     1 فن: آن را در جلوی کیس برای ورود هوا قرار دهید.

    2 فن: یک فن برای ورود و یکی برای خروج هوا. فن خروجی را می‌توانید در بالا یا پشت کیس قرار دهید.

   3 فن: دو فن برای ورود هوا و یکی برای خروج. فن خروجی را می‌توانید در بالا یا پشت کیس قرار دهید.

    4 فن: دو فن در جلو برای ورود هوا و دو فن برای خروج. یکی را در بالا و دیگری را در پشت کیس قرار دهید.

    5 فن: سه فن برای ورود هوا در جلو و دو فن برای خروج در بالا و پشت.

    6 فن: سه فن در جلو برای ورود و سه فن در بالا و پشت برای خروج.

 محل نصب رادیاتور (در صورت استفاده از کولرهای مایع):

   کولرهای مایع (AIO) را می‌توانید در چهار جهت نصب کنید: دو حالت در بالا و دو حالت در جلو. توجه داشته باشید که ورودی هوا نباید در بالا نصب شود، زیرا هوای گرم بالا می‌رود. ورودی هوا باید در قسمت پایین یا جلوی کیس باشد و خروجی در بالا یا پشت کیس قرار گیرد.

منبع تغذیه ، شرط اول کار کردن سیستم گیمینگ

مشخصا سخت افزارهای کامپیوتر برای کار کردن نیاز به برق دارند. این برق باید از یک منبع تغذیه تامین شود به طوری که به تمامی بخش ها برق برساند. از آنجایی که تمامی اجزا در یک کامپیوتر گیمینگ به طور مستقل مقداری برق مصرف می کندد منبع را باید به گونه ای انتخاب کرد تا بتواند برق موردنیاز همه سخت افزار ها را تامین کند.

در صورتی که منبع تغذیه متناسب با سیستم ما نباشد و مقدار کم تری از نیاز سیستم ما برق تامین کند باعث به وجود آمدن مشکلاتی از قبیل ناپایداری سیستم و پدیده over clocking می شود.

از این رو در انتخاب منبع تغذیه باید بسیار دقت کنید. هم چنین توجه داشته باشید که اگر قصد دارید در آینده سیستم خود را ارتقا دهید باید یک منبع تغذیه با توان بیشتر تهیه کنید تا به مشکل نخورید.

منبع تغذیه کامپیوتر (پاور) باید با مادربرد و سایر قطعات سیستم هماهنگ باشد تا عملکرد بهینه و پایداری را فراهم کند. منابع تغذیه معمولاً با اتصالات 20 پین یا 24 پین عرضه می‌شوند. برای اطمینان از اتصال صحیح، باید منبع تغذیه‌ای انتخاب کنید که با تعداد پین‌های مادربرد شما مطابقت داشته باشد.

توان مصرفی منبع تغذیه نیز اهمیت زیادی دارد. برای کامپیوترهای مدرن، حداقل 450 وات توان مورد نیاز است. اگر سیستم شما شامل قطعات قدرتمندتری مانند کارت‌های گرافیک پیشرفته باشد، ممکن است نیاز به منبع تغذیه‌ای با توان بیشتر از 500 وات داشته باشید

بسیاری از منابع تغذیه که همراه با کیس‌های کامپیوتر ارائه می‌شوند، کیفیت پایین‌تری دارند. به همین دلیل، پیشنهاد می‌شود که به زودی منبع تغذیه باکیفیت‌تر و کارآمدتری تهیه کنید.

همچنین، منابع تغذیه با استانداردهای مختلفی از نظر کارایی وجود دارند، از جمله 80+ Bronze، 80+ Silver، 80+ Gold، و 80+ Platinum. این استانداردها نشان‌دهنده میزان کارایی و ثبات منبع تغذیه هستند. به طور کلی، منبع تغذیه با استاندارد Platinum بالاترین کارایی را ارائه می‌دهد و منبع‌های با استاندارد Bronze پایین‌تر از آن هستند.

در نهایت، برای اطمینان از عملکرد بهینه سیستم، به انتخاب منبع تغذیه‌ای که توان مورد نیاز را تامین کرده و از نظر کارایی و کیفیت بالا باشد، توجه کنید.

برای کامپیوتر گیمینگ چه کارت حافظه ای مناسب است؟

هارد درایو (HDD) یا واحد ذخیره‌سازی (SSD) وظیفه ذخیره‌سازی داده‌ها، از جمله سیستم‌عامل، برنامه‌ها، و بازی‌ها را در کامپیوتر گیمینگ بر عهده دارد. در بازی‌های کامپیوتری، سرعت و عملکرد هارد درایو می‌تواند تأثیر زیادی بر روی بارگذاری سریع بازی‌ها، سرعت نصب، و انتقال داده‌ها داشته باشد. بنابراین، انتخاب هارد درایوی با عملکرد مناسب می‌تواند تجربه بازی شما را بهبود بخشد.

انواع هارد درایو برای اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ

هارد درایو مکانیکی (HDD)        

   HDD ها از دیسک‌های چرخان و هدهای مغناطیسی برای خواندن و نوشتن داده‌ها استفاده می‌کنند. این نوع هارد درایوها ظرفیت بالاتری نسبت به SSDها با هزینه کمتری دارند.

   اگر بخواهیم به مزایای آن ها اشاره کنیم می توانیم ظرفیت بالا و قیمت مناسب را نام ببریم.

   هم چنین سرعت پایین‌تر نسبت به SSDها و حساسیت در برابر ضربه از جمله معایب این سخت افزار می باشد.

درایو حالت جامد (SSD)

    SSDها از حافظه‌های فلش برای ذخیره‌سازی داده‌ها استفاده می‌کنند. این نوع هارد درایوها سرعت بالاتری در خواندن و نوشتن داده‌ها دارند.

    سرعت بسیار بالا در بارگذاری بازی‌ها و انتقال داده‌ها، مقاومت بیشتر در برابر ضربه و لرزش، و مصرف انرژی کمتر از مزای این نوع هارد درایو می باشد.

    قیمت بالاتر نسبت به HDDها و ظرفیت‌های محدودتر از جمله معایب آنها می باشد.

 M.2 NVMe SSD

این نوع SSDها با استفاده از رابط NVMe بر روی مادربرد نصب می‌شوند و بسیار سریع‌تر از SSDهای SATA عمل می‌کنند.

با سیم SATA آشنا شوید

سرعت خواندن و نوشتن بسیار بالا، بهبود عملکرد کلی سیستم از مزای این نوع هارد درایو می باشد.

قیمت بالا و نیاز به مادربردی که از این نوع درایو پشتیبانی کند از جمله معایب آنها می باشد.

کدام هارد درایو مناسب‌تر است؟

برای یک کامپیوتر گیمینگ، SSDها به دلیل سرعت بالای بارگذاری بازی‌ها و عملکرد کلی سیستم، گزینه مناسب‌تری هستند. اگر به دنبال تجربه‌ای روان و سریع در بازی‌ها هستید، استفاده از SSD، به ویژه SSDهای NVMe، می‌تواند تأثیر زیادی بر سرعت بارگذاری و اجرای بازی‌ها داشته باشد.

برای ذخیره‌سازی حجم بالای داده‌ها مانند بازی‌های بزرگ یا فایل‌های رسانه‌ای، می‌توانید از ترکیب SSD و HDD استفاده کنید؛ SSD برای سیستم‌عامل و بازی‌ها و HDD برای ذخیره‌سازی داده‌های اضافی و پشتیبان‌گیری.

به طور کلی، اگر بودجه شما اجازه می‌دهد، استفاده از یک SSD با ظرفیت مناسب (مانند 500GB یا بیشتر) برای نصب بازی‌ها و سیستم‌عامل، و استفاده از یک HDD برای ذخیره‌سازی اضافی، بهترین عملکرد را برای یک کامپیوتر گیمینگ فراهم می‌آورد.

انتخاب کیس مناسب در اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ

در آخرین مرحله از اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ به کیس کامپپیوتر می رسیم. شاید در نگاه اول این قطعه مهم نباشد ولی باید توجه کرد که کیس تمام اجزای گران قیمت شما را در بر خواهد گرفت به همین علت باید کیسی انتخاب کنید که کیفیت خوبی داشته باشد و هم چنین بتواند هوا را به خوبی وارد و خارج کند.

در ادامه مهم ترین نکاتی که باید در خرید کیس کامپیوتر گیمینگ در نظر بگیرید را بررسی خواهیم کرد.

اندازه فن‌ها و عملکرد آن‌ها

 کیس‌ها معمولاً از فن‌های 80mm یا 120mm استفاده می‌کنند. فن‌های بزرگ‌تر به طور کلی نویز کمتری تولید می‌کنند و جریان هوای بیشتری را از طریق کیس به گردش در می‌آورند.

 برای قطعات قدرتمند که نیاز به خنک‌کنندگی بیشتری دارند، انتخاب کیس با فن‌های بزرگ‌تر و با کیفیت‌تر اهمیت دارد.

تنظیم فشار هوای کیس

 بهتر است فشار هوای داخل کیس متعادل باشد تا دما به درستی کنترل شود. معمولاً تنظیمات زیر توصیه می‌شود:

• فن‌های عقب برای خروجی هوا (بلاست) می باشند.
• فن‌های جلو ورودی هوا (ساکینگ) می باشند.
• فن‌های بالا خروجی هوا می باشند.
• فن‌های پایین ورودی هوا می باشند.
• فن‌های کناری ورودی هوا می باشند.

نوع کیس

• کیس مید تاور  برای اکثر کاربران و سیستم‌های استاندارد مناسب است.
• کیس فول تاور  ممکن است برای سیستم‌هایی با تعداد بالای درایوها و لوازم جانبی، مانند درایوهای CD-ROM و هارد درایوها، نیاز باشد.

در نتیجه، هنگام انتخاب کیس، به ابعاد فن‌ها، قابلیت‌های خنک‌کنندگی و نوع کیس توجه کنید تا سیستم شما به خوبی خنک شده و اجزای آن در شرایط بهینه عمل کنند.

آنچه در مقاله اسمبل کردن کامپیوتر گیمینگ گذشت…

با هم دیدیم که که برای اسمبل کردن یک کامپیوتر گیمینگ نیاز به 7 قطعه اساسی داریم که عبارتند از CPU , GPU , کیس , منبع تغذیه , هارد درایو , RAM و سیستم خنک کننده داریم. هر یک از این قطعات از اهمیت بالایی برخوردار بوده و برای جمع کردن یک کامپیوتر گیمینگ ضروری است.در هر بخش با انواع مدل های سخت افزار ها آشنا شدیم و مناسب ترین آن ها با توجه به نیازمان را شناختیم. تیم گیمینگ زون امیدوار است که این مقاله بتواند نیاز های شما عزیزان را براورده کند. در صورتی که هر سوالی دارید با ما در بخش تماس با ما در ارتباط باشید.